- дымқылды
- ıslak
Қазақша-түрікше сөздік. 2009.
Қазақша-түрікше сөздік. 2009.
зай — (Алм.: Шел., Еңб қаз.) дым, дымқыл, сыз. Бұл үйді қырық жыл бұрын тұрғызып едік, астынан з а й чығып кетті (Алм., Шел.). [Ұйғырша зәй дымқылдық (Уйг. рус. сл., 1961)]. қ. зәй, зәк 1, ыза … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мүк — зат. бот. Көбіне дымқылды жерде өсетін, жоғарғы сатыдағы ең қарапайым өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ызалы — (Орал, Чап.; Қост., Жанг.; Гур., Маңғ.) сызды, дымқылды. Ы з а л ы жер (Орал, Чап.). Бұдан басқа да ы з а л ы, сулы жерлерді пайдаланып жатырмыз (“Соц. ауыл”, №40, 1941) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ылғал — 1 (Қост., Камыш.; Қар., Қарқ.) мүкіс, кемістік. Ол маған құлағымның ы лғ а л ы жоқ ақырын сөйле деді (Қост., Камыш.). Өзі біраз ы л ғ а л д ы болып жүр (Қар., Қарқ.) 2 (Сем., Абай) сулы, дымқылды жер 3 (Монғ.) айырмашылық, өзгешелік. Бір бірінен… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі